Zoals eenieder wel weet ben ik geen ochtendmens…..het geluid van een wekker is 1 van de ergste dingen die ik ken en zorgt er dan ook voor dat ik ‘s ochtends een uur met rust gelaten wordt.
Hoe anders was dat vanmorgen…. ik heb geen wekker gehoord, schoolreisje.. ik heb het veel gehoord vandaag en dat is de juiste omschrijving.
Om 09:00 bij het honk , koffie klaar nog snel de kar beplakt want om 10 uur……… dat werd ineens vanaf 9:30 kwam men binnen druppelen….. en het bleef druppelen en ineens besefte ik me dat er in Ureterp nog zo’n groep stond. En ja het gebeurde……. we hebben er op moeten wachten maar daar was het fluitje…
Gehaat en geliefd maar het fluitje betekent verzamelen.
Korte briefineg, kort praatje veiligheid. En opzadelen en naar Ureterp.
Kleine 50 minuten door Drents/ Fries gebied later kwamen we aan waar we opgewacht werden door een enorme groep heerlijke blije en enthousiaste mensen.
Een heerlijk weerzien van elkaar, even een knuffel, een peukje en dan snel de briefing.
Stichting Noordzeeziekte we weten waar we voor hebben gereden waarvoor we geld hebben bijeengezameld.
De kids zitten te wachten bij de MacDonalds in Drachten dus weer opzadelen.
Bij de Mac aangekomen stonden de gezinnen al te wachten ” eerst zagen we niks maar we hoorden jullie al wel, alsof er een grote onweersbui aan kwam. En toen zagen we een motor, en nog 1 en het stopte gewoon niet” vertelde Renske (moeder van Luna) me met tranen in haar ogen.
Luna, Ruben en Albert. De helden van vandaag allen in gezelschap van familie/ vrienden en ja… er was plaats voor iedereen.
Voor het eerst konden we als stichting 3 van onze ambassadeurs voorstellen aan de kids, ieder zijn eigen persoonlijke aanspreekpunt binnen onze stichting, het is iets om trots op te zijn dat we dit kunnen realiseren en blij met onze ambassadeurs die deze taak en verantwoordelijkheid willen dragen.
Luna in de zijspan en Albert en Ruben hadden zich een prachtige trike uitgezocht. De familie en vrienden verdeeld over de trikes en daar klonk die voor vertrek. Het fluitje en daarmee werd de eerste ride out, onze openingsrit een feit.
De “gele brigade” enthousiast als altijd snelden vooruit en hebben hun naam weer waar gemaakt. Veilig en rustig werden alle kruispunten afgeblokt en iedereen werd te woord gestaan door onze mannen en vrouw.
De prachtige route liep over Drents/ Fries grondgebied en met dit prachtige weer was de rit geen straf.
Onze reisleider Michel Friebel had zelfs een leuk routepunt bedacht waar iedereen even naar elkaar kon zwaaien, dit was een bewuste keuze en een erg leuke ook.
Via verschillende dorpjes bereikten we Appelscha waar op ons werd gewacht door Popkje de Haan-kooistra en Marjon van der Meer met de heerlijkste broodjes gezond, een stukje fruit en lekker wat te drinken. Even tijd om te kletsen met de gasten en met elkaar. Tijd ook om de pers die mee rijdt te woord te staan en tijd om een prachtige groepsfoto te laten maken door Gerrit V. Wijhe met creatieve foto ideeen.
Na een klein uurtje ging eenieder weer op zoek naar zijn / haar voertuig en zitplaatsen en trok de karavaan verder.
Via de dorpjes gelegen rond Appelscha trokken we verder, sommige stukjes lijken zo veel op elkaar dat je zou zweren dat je er net voorbij was gekomen. Zelfs de fietsers en “bejaarden” leken op elkaar. (Ik betwijfel nog steeds of dit de bedoeling was)
Een uitvaller onderweg kan altijd gebeuren en zo ook nu, de blokkers kwamen met de mededeling dat Cor was uitgevallen. Na snel overleg besloot Joan Verdonck achter te blijven bij Cor maar de groep moest verder. (Cor is veilig thuis gekomen waarschijnlijk dynamo)
Na een uurtje wat echt veel korter leek kwam daar weer de grote M in beeld, eindpunt van onze route.
Moe maar voldaan stonden we weer bij de Mac en daar mochten we natuurlijk nog het ingezamelde bedrag overhandigen. Ruben heeft dit namens de stichting Noordzeeziekte aan mogen nemen, een mooi bedrag van €288,50 hebben we verzameld zodat er meer onderzoek kan komen.
Na lieve dankwoorden van Renske en dikke knuffels was het tijd om huiswaarts te keren. De gasten kregen nog een ijsje van de Mac aangeboden en wij namen afscheid van een aantal riders die niet meer mee gingen naar assen.
In Assen was een BBQ georganiseerd voor ons door de familie Elke Ter Maat-van Liessum Jeroen ter Maat, dit was heel fijn want we hadden reuze honger.
En we kwamen voor het eerst, na een ride out thuis in ons honk. Het was nog even een heerlijke afsluiting van een al even heerlijke dag.
Vanavond kreeg ik nog een berichtje van Renske die ik uiteraard deel met jullie.
“Zo geweldig hartverwarmend! We waren echt ontroerd. Man wat een kippenvel moment toen jullie allemaal aan kwamen rijden. Dat kwam wel even binnen hoor. Blij met onze nieuwe vrienden. Ik heb jullie in m’n hart gesloten. Dank! Dank!”
De rit in cijfers:
47 motoren
21 trikes
1 zijspan
2 volgauto’s
€288,50 gedoneerd
180 broodjes
30 appels
20 sinasappels
1 45 km/u auto vast in de berm
2 wielrenners in de sloot
1 uitvaller
1 verloren clownsneus
Het was een topdag, de gezinnen hebben een geweldige dag gehad en wij net zo.
Onze openingsrit mag een succes genoemd worden en ik verheug me op de volgende rit, gele brigade. Wat een team dank jullie wel voor jullie inzet.
Ambassadeurs dank dat jullie de kids onder je hoede nemen en CS-Riders dank dat jullie er stonden vandaag. We hebben een klein verschil mogen maken in een aantal leventjes en dat maakt me trots, zonder jullie………..
Ps. Het verhaal Noordzeeziekte is nog niet ten einde… wordt vervolgd
Proud to be a part of it
Sebastiën
Voorzitter
CS-Riders
