Wat een dag…
Eentje voor in de boeken.
Een rit organiseren waar je niet echt veel informatie over kan geven. Nou ja de starttijden en verzamelplaatsen maar daar hield het wel op.
De Ride out van vandaag was voor Robin.
Robin tsja….. dat zegt men niet zoveel, na vandaag ie dat anders.
Robin als in de zoon van Hette Eisinga…… ah ja die kennen we natuurlijk.
En aangezien Hette de FB pagina ook volgt en vanover zij schouder kijkt mee……….
Vandaar.
Robin of zoals je wel of niet hebt meegekregen sinds vandaag met de toepasselijke roadname “BIKKEL”.
Robin kent de CS-Riders goed en ook voor ons is Robin geen onbekende, er is nogal eens wat familie van Robin aanwezig binnen onze gelederen en dus automatisch is Robin ook vaak te zien bij ritten, evenementen of gewoon op het honk.
Wat velen niet wisten is dat Robin een hersenbloeding heeft gehad en dit heeft logischerwijs nogal wat impact gehad op het gezin. Het hele verhaal werd goed uitgelegd door Hette maar duidelijk dat we hier voor willen rijden.
De verrassing was groot en dan druk ik me zachtje uit. Een kleine 60 voertuigen haalden een truukje uit wat je het best kan uitleggen als “de straat vol zetten”.
Stralende kinder/ tienerkoppies en blije familie. In de loop tussen alle mensen kwam ik een oma tegen, in tranen geroerd…
En hoe vaak je al een rit hebt meegemaakt en hoe vaak je huilende moeders, oma’s , papa’s, mama’s hebt gezien…..
Het doet je wat en het doet wat met je.
Een Robin met een kop waar je alleen heel erg gelukkig en blij van mag worden.
En ja, allemaal voor jou deze keer.
Opstijgen en gaan, en de stoet zet zich weer in beweging.
Uitgezwaaid door familie, vrienden en buren trokken we met een heerlijk zonnetje de buurt uit.
Door de friese landerijen richting Hoorsterwaag Jubbenga naar Oudeschoot.
De grote groep jongens en dame die de “gele brigade” vormden maakte het ons gemakkelijk. Zelden de luxe gehad van zoveel blokkers. Top
Het landschap trekt aan ons voorbij op het moment dat we “Stoppen stoppen” in onze oortjes hoorden.
Een stilvaller, ook dat gebeurd tijdens een rit en dan zullen we dat eerst op moeten lossen. Gelukkig zijn er nogal wat technische memsen onder ons dus het duurde niet al te lang alvorens we weer verder konden.
Om na een kilometer hetzelfde bericht te krijgen via de porto. Nog maar een ingelaste pauze dan. Even een peukje en gesprekjes worden weer opgepakt en er wordt genoten van het zonnetje en simpelweg van het samen zijn.
Al vrij snel door, wat ouderwetse manpower en we konden weer gauw verder richting Giethoorn.
Alles verliep heerlijk en alle voertuigen waren er weer bij.
Het mooie landschap en aan je rechter zijde bootjes die af en aan naar giethoorn gingen. Echt genieten en plots vrij stevig remmen en stapvoets verder, afgezien van bootjes blijken ze hier ook over paard en wagen te beschikken.
” de parkeerplaats voor de lunch is geen optie, die staat vol met bussen en auto’s.
Rij een kilometer door”
Dat is ook zo’n bericht wat dan ineens in je porto knalt.
Maar onze Stephan Wijnberg had een mooi stekje uitgezocht voor ons om te lunchen.
Een heerlijke lunch met hamburgers of een broodje ham of kaas en een appel om het af te maken.
Robin moest toch nog even naar voren komen, we waren nog wat vergeten. Een leuk boek en een pen waren al gegeven en de trui past precies. De roadname wordt er zsm opgezet maar…….
Een bikkel als Robin die al zo vaak aanwezig is verdiend natuurlijk zijn erkenning hierin dus we waren blij dat we Robin ook een kinder ambassadeurspin konden geven.
Na een heerlijke pauze reden we via heerlijke landelijke weggetjes terug naar kallenkotte, Frederiksoord en makkinga terug naar Oosterwolde.
Een heerlijke dag volgens iedereen, ik heb daar niks aan toe te voegen.
Een heerlijke dag met mensen die graag rijden voor een ander.
Uiteraard onze “Gele Brigade” onder leiding van Michel Friebel met als achterrijder Hans de Rode dank jullie wel, fantastisch werk we zijn allemaal weer veilig thuis.
Ik ben blij en trots op en met vandaag, trots om wat er stond en wat we kunnen met zn allen.
Blij omdat we het met zn allen ook doen.
“Proud to be a part of it”
Sebastien
Voorzitter.
